بسم الله الرحمن الرحیم

گل طبیعی رنگ و بوی طبیعی دارد و تو را واقعا مسرور می کند .

گل مصنوعی به وهم بو و رنگ دارد و به وهم  هم تو را مسرور می کند .

غذای مصنوعی تو را رشد نمی دهد و  خدای مصنوعی تو را جواب نمی دهد .

ما آدمها چون صورت واقعی و طبیعی اشیاء را پیدا نکردیم  سر در گم مانده ایم و به مصنوعی آن رو کرده ایم .

تو عشق را هم مصنوعی و مجازی یافته ای ؛برای همین از عشق واقعی و حقیقی دور مانده ای .

 چون از خود دور شده ایم ؛ خود را در جاذبه های فانی دنیا جستجو می کنیم .

خود را دور می زنیم و از خود هی دور  و دورتر می شویم.

بسم الله الرحمن الرحیم

عشق زیبا و لطیف است ، چون عشق از خداست و خداوند جمیل و لطیف است .

تمام هستی عالم به واسطه ی عشق ایجاد و به واسطه ی عشق است که هستند و باقی!

 عشق است که انسان را به آرامش می رساند ،

 فوز و رستگاری انسان ؛ وکمال انسان هم  رسیدن به این آرامش است .

 پس بنابر این ، عشق لازمه ی هستی انسان است و بر دو نوع است : مجاز ی و حقیقی

انسان به هر چیز که عاشق شود به نقطه مقابل آن کر و کور می شود ؛ اگر عشق حقیقی باشد ،

به کل مجاز ها ، کور و کر می شود و اگر عشق مجازی باشد  ، به کل حقایق کر و کور می شود .

عشق به این ور یعنی عشق به ماهیت ؛ کوری به وجود و کوری به آن ور ( عالم بالا ) را به دنبال دارد .

و عشق به وجود و عالم ملکوت و جبروت ، کوری به ماهیت و ماده و عالم دنیا را به دنبال دارد .